Ja... Nu is het nacht en heb ik tijd.
2 uur, maargoed. tijd is tijd.
Ik ben blij dat je me kent als een genuanceerd persoon ^^, De volgende keer als ik wél geld bij heb en je niet in de bus zit
trakteer ik op een biertje.
Maar weer even genadeloos ontopic:
Het ontzichtbare, het geestelijke, daar bevinden zich ook regels. En deze regels zijn helemaal niet zo anders als de regels van de tastbare werkelijkheid. Geen reden dus voor blind geloof, plaats zat voor zeker weten. Het enige wat je moet doen is je handen eraan branden of, bij voorkeur
er voorzichtig naartoe bewegen. (Ik kan het allemaal mooi uitleggen omdat ik dat laatste dus niét heb gedaan).
Liefde, verdriet, vertrouwen, vriendschap, angst, stress, uitputting, rust/geruststelling, vasthouden, obsessie, onverschilligheid.. Allemaal zaken van het 'ontzichtbare'. Iedereen beleefd het op z'n eigen manier, maar het benoemde wijst altijd in dezelfde richting (behalve in speciale uitzonderingen).
Ik zal er nu eentje uitpakken: Vasthouden.
Waarom is jezelf vasthouden slecht? Wat zegt de bijbel over vasthouden? Wordt er ook uitgelegd waarom het zo is? Dat laatste is namelijk erg belangrijk... Aristotiles noemde gelovigen (joden) in zijn tijd ook wel eens 'wijs geworden in hun eigen bedrog'. Misschien klopt datgeen wat er in de bijbel staat wel... Maar, omdat de kennis daar toevallig is geraakt, zonder methode, is het toepassen van de kennis wild gokken... Het wordt dan vooral gedaan op gevoel, en dus in geloof (vertrouwen), en niet in zekerheid (weten).
Je kan wel dénken dat je heel zeker bent, in je geloof, maar dan kom je later alleen nog maar harder bedrogen uit en je weet niet eens waarom. Maar gelukkig is daar dan hetzelfde geloof om je te troosten met simpelheidjes. En als je er dan van leert is het niet erg, je komt dan door ervaring zelf wel achter de methode, en dan ben je niet meer 'wijs in je eigen bedrog', maar 'wijs in je eigen ervaring' (de liefste wijsheid die een mens kan hebben vind ik).
Maar voorkomen is beter dan genezen. Vasthouden is slecht omdat: Dat waar we ons aan hechten voor angst van verlies kan zorgen, het kan verblinden voor eventuele waarheid, het je verhindert onbevangen te kunnen oordelen, het naast angst ook kan zorgen voor een neiging om impulsief te reageren (in context met, of naar dat waar aan gehecht wordt) inplaats van de tijd te nemen.
Het bovenstaande natuurlijk in het licht van bescherming tegen lijden. Hechten heeft natuurlijk ook z'n voordelen: vertrouwen, daadkracht, zekerheid. Zolang het maar op een reeële basis is gebouwd en niet op bedrog. Vertrouwen is vertrouwen, maar de bron is het belangrijkste; die moet onafhankelijk, integer en zuiver zijn.
De bijbel, daarmee, God, Jezus en alle andere heiligen zijn in hun religieuze setting duidelijk niet integer; wat niet wil zeggen dat de kennis die ze versrpeiden een leugen is maar dat de methode tot de opgedane kennis ontbreekt en de relatie tot de kennis (de relatie naar God en anderen) óók niet zuiver is.